Навучэнцы першых класаў 8 лютага ў беларускамоўны чацвер сталі ўдзельнікамі фальклорнай гульні-віктарыны “Зімовыя святы”.

Дзеці даведаліся аб тым, што беларускiя святы i абрады – каларытныя, поўныя загадак, містыкі i народнай мудрасцi. Нашы продкі весялілія з размахам! А зімой як вядома, што не месяц – свята!

У цёмныя зімовыя вечары нашы продкі збіраліся ўсёй сям’ёй, каб адзначыць самае галоўнае і ўрачыстае свята — Каляды. Мы чакаем ад іх нейкага асаблівага настрою, марым аб здзяйсненні жаданняў ды недзе ў душы, далёка-далёка, усё ж такі верым у цуд. Нашыя продкі таксама з нецярпеннем чакалі Калядаў і таксама спадзяваліся на лепшае. Як і мы зараз. Каляды заўсёды былі вельмі папулярнымі ў дзяцей і моладзі, менавіта яны больш за ўсіх удзельнічалі ў разнастайных забавах, гульнях, танцах. 

19 студзеня адзначаецца зімовае свята народнага календара — Вадохрышча, якім завяршаліся Каляды. Лічыцца, што на Вадохрышча, з паўночы да паўночы, вада набывае гаючыя ўласцівасці і захоўвае іх на працягу года.  Звычайна свята супадала з самымі халоднымі днямі зімы, пасля якіх год паварочваў на лета.

Стрэчанне, або Грамніцы, – свята язычніцкага паходжання. Паводле народных меркаванняў, гэта свята лічыцца днём першай сустрэчы зiмы i лета.

Завяршае зімовыя святы Масленіца (Сырны тыдзень, Масленка). Абрадавымі стравамі тыдня лічацца бліны, масла, тварог і сыр. На думку нашых продкаў Масленіца азначала «развiтанне з зiмой» і сімвалізуе масленічны блін. Напрыканцы школьнікі пазнаемiліся з выставай літаратуры аб зімовых святах.

Гульня-віктарына “Зімовыя святы” для першакласнікаў прайшла цікава, займальна і весела.